Fly like an eagle

Toen we ongeveer een week geleden bij de zuidwest kust van Frankrijk aankwamen, werd direct duidelijk dat het seizoen nog niet was begonnen. Alhoewel wij niet erg van dit soort stadjes houden, stralen ze op dit moment wel erg ” vergane glorie” uit. Wat zon en wat mensen zou ze goed doen. Net als in Nederland wisselen aan de Franse kust dorpen met super de luxe villa’s (Bergen aan Zee) en lelijke appartementen (Zandvoort) elkaar af. Wanneer we langs de kust afzakken, komen we een mooi natuurgebied tegen met enorm steile zandduinen van wel 100 meter hoog. Heel bizar om die te zien liggen, als een muur van zand. Nadat we voor de tweede nacht parkeren op een bosrijke parkeerplaats aan het strand (die later een homo-ontmoetingsplaats blijkt te zijn), komen we een groepje Fransen tegen die de volgende dag gaan paraglyden vanaf die duinen. Met onze nieuwe vlieger gaan wij mee. Heel cool om die paraglyders als vogels langs de kust te zien zweven.

Voor de de foto’s van deze etappe, zie HIER

Naast onze nieuwe outdoor-vrienden die paraglyden, koortdansen en zelf jam maken en perenlikeur stoken, voelen wij ons echte Nederlandse kaaskoppen. Maar ja, waar moet je dat soort dingen leren in een plat land zonder ruimte?! Gelukkig weet Roderick onze eer later nog wat te redden door met een kyte-vlieger van 7 m2 vette trucs te doen. We genieten die avond van een camping: douchen, bbq-en met uitzicht op zee, super!

Met tips voor goede surfspots op zak, rijden we door naar Seignosse. Daar aangekomen blijkt dat we op die plek twee jaar geleden ook waren. Na een nacht in de bossen, zijn we wel in voor wat vertier. En aangezien het bevrijdingsdag is in Frankrijk, verwachten we een groot feest. Op naar de dichtstbijzijnde ” echte” stad, Cap Breton. Op de altijd gezellige ” aire de camping car” (parkeerplaats voor campers), staat een fiat-busje met Amerikaans kenteken. Hij ziet er alleen uit alsof ie Noord- Spanje nog niet eens zou halen… Blijkt van een Amerikaan te zijn die hem in Zwisterland heeft gekocht. Met hem en zijn twee Zweedse vrienden gaan we het bruisende nachtleven van Cap Breton ontdekken. Na een wandeling van een uur over het strand (er zijn ergere dingen), blijkt er in het hele stadje maar een foute bar open te zijn. Doen we het in Nedeland op bevrijdingsdag toch beter!

Nu de golven niet super zijn, het seizoen nog niet begonnen en het weer erg wisselvallig is (levert aan zee trouwens wel super mooie schouwspellen op!), besluiten we door te gaan naar Spanje.

Na lang wikken en wegen hebben we besloten om Portugal en Zuid Spanje te bewaren voor een volgende vakantie, die zijn nog goed te bereiken vanuit Nederland. Nu op naar de Pyreneen. Lekker om weer te rijden en onderweg te zijn. Helemaal leuk om een grens over te gaan en een nieuw land binnen te rijden. Het ” hoe & wat in het Spaans” boekje uit 1976 moet ons helpen om een beetje te kunnen communiceren. Het voelt echt als een handicap om de taal niet te kunnen spreken. En de landen waar we hierna heen gaan zal dat taalprobleem steeds groter worden. We moeten dus met handen en voeten en plaatjes leren praten denk ik. Wanneer we Spanje binnenrijden komen we eerst in Baskenland. De Basken zijn een eigenwijs en trots volkje, met hun eigen taal, spel en met een voorliefde voor kapsels met zwarte weelderige haardossen en grote oorbellen.

Langs de weg zie je straatnaamborden met grappig lettertype en bij de dorpjes staat een plattegrond waarop alle huisjes staan afgebeeld, inclusief de namen van de families die er wonen. Verhuizen die mensen dan nooit?!

Bij een tankstaton onderweg is de pompbediende, die best goed Engels spreekt, helemaal enthousiast over onze reis. Ze wil ook naar India, vertelt ze. ” Say hi to India from Ana en tell that I will come soon!” We zullen de boodschap overbrengen. Op aanraden van Ana gaan we daarna naar een super mooie kloof waar veel adelaars zijn.

Wat een ernorme vogels! Ze glijden door de lucht alsof ze voor de lol rondjes zweven, zonder doel. Gewoon genieten van het vliegen, zou ik ook doen als ik hun was! Eigenlijk lijkt dat best wel op reizen… Zonder doel, genieten van het onderweg zijn. Goed voorbeeld voor ons dus! …..Fly like an eagle……!

Voor de rest van de foto’s zie HIER

 Copyright © 2010-2015 Roderick Polak & Marleen Laverman – All Rights Reserved