Home is where you park it

We zouden bijna vergeten welke inspanning het ons koste om hier te komen. Nog maar 2 weken geleden liepen we de bouwmarkt plat om weer een nieuw schroefje te halen of een nieuwe plaat om dat plafond nog net even op tijd te fixen. Het waren super lange dagen, maar nu mogen we genieten van het resultaat! De bus is echt mooi geworden, nog luxer dan ons huis zo voelt het af en toe. Ook al werkt het water nu nog niet eens…

Zaterdag 17 april werden we uitgezwaaid door een groep vrienden en familie, die allemaal toch echt zeker wilden weten dat we nu eindelijk het land uit zouden gaan. Na de nodige tranen (met tuiten) en een speech waarbij de juiste woorden niet werden gevonden (maar we gaan jullie echt heel erg missen hoor!), zwaaiden wij iedereen vrolijk gedag… het avontuur kan beginnen!

Met de eerste stop op de zo relaxte boerderij in Rotterdam (ja sorry, we zaten toch nog even in Nederland), met heuse geiten en Pablo de ezel, begon het vakantiegevoel al aardig te komen. Om niet helemaal cold turkey te gaan na het klussen van de afgelopen maanden, daar nog even het imperiaal afgemaakt, dat er nu uit ziet als een echt dakterras. Thnx Daan & Eva en Jo & Rachel voor deze eerste fijne plek!

Na de laatste regelzaken in Nederland, rijden we maandag dan toch eindelijk de grens over. In Gent schuiven we aan bij Lodewijk en Daphne waar we voor de derde bbq op rij gaan (Thnx!) en de volgende dag op naar de Franse alpen!

We doen het rustig aan, het is tenslotte vakantie en we hebben een jaar, dus… who needs to hurry? Met de bergen inzicht krijgen we pas echt de kriebels. In Frankrijk hebben we de tolwegen vermeden en daardoor de mooiste routes gereden. TomTom (in ons geval IGo) is onze grootste vriend, want je klikt een aantal keer een afgelegen weggetje aan en voor je het weet beland je in een super pitoresk dorpje in de bergen. Na een conversatie in het Frans, met veel handen en voeten, vindt onze nieuwe buurman-voor-1-nacht alles prima. Met onze wielen in het gras, uitzicht op mooie bergen, lammetjes in de wei en een glaasje rode wijn genieten we van de zon, terwijl wij ons eigen maaltje koken. Het is cliché, maar “home is where you park it” is helemaal van toepassing. En het uitzicht kies je zelf!

Terwijl de zon al de hele week schijnt en we nu onze slippers en korte broek uit één van de vele curver bakken hebben gehaald, krijgen we de Franse alpen echt inzicht. Wanneer we de laatste 20 kilometer in gaan, is het nog steeds super warm en we twijfelen of er nog wel geskied kan worden.. Maar in Saint Martin de Belle Ville aangekomen (1.400 meter), komen e toch echt mensen de piste afgeskied. We parkeren de bus naast die van Joost, die hier een seizoen werkt. Nog geen 2 minuten later genieten we van een koud biertje met uitzicht op besneeuwde toppen.

Heel handig om mensen te kennen, want de volgende dag worden er skipassen en een snowboard en ski’s voor ons geregeld en dan de berg op (Thnx Joost!). De sneeuw is bij een temperatuur van 8 graden op 2.600 meter niet super, maar dat je daarna in je t-shirt je biertje kan drinken natuurlijk wel.

Zaterdagavond, tijd voor een feestje! Vast niks leuks te doen in zo’n wintersportgebied, maar niets is minder waar! Aangezien het het einde van het wintersportseizoen is, is er een feest waar veel Franse seizoenswerkers naartoe gaan… een feestje in de bergen! Pastis, Genepy en alle andere drankrestanten van de bars worden in auto’s en bussen geladen. Bij een groot stuwmeer ontstaat vervolgens in no-time een feestje. Nous aimons le party Francais, allez!!

Het skigebied hier is nu echt gesloten, het dorpje is stil en verlaten en de bewoners komen bij van weer een druk winterseizoen. Wij pakken nog een paar laatste afdelingen in Val Thorens, en dan op naar de west-kust! Zon, strand en hoge golven.. ook niet verkeerd. Ja, ik denk dat we het nog wel even volhouden.